Raindrops are falling on my head!

Lieve allemaal,

Het is zo ver... Het regenseizoen haalt ons langzaam in en zeker vandaag, op de dag van het rocketfestival, waarin wordt gebeden om een nat regenseizoen, valt het de hele dag al met bakken uit de hemel. Laos is weer veel warmer dan Vietnam, dus zweettechnisch is de regen ook wel even een beetje fijn. En de regen viel vooralsnog vooral 's avonds, dus laten we er tot nu toe nog niets om.

Vanuit Hanoi zijn we met de bus naar Laos gegaan. Hoewel blij over de betaalde prijs, zakte de moed ons bij het zien van de bus wel een in de schoenen. Crisis!! Daarnaast had 1 iemand de volledige laadruimte opgekocht en dus moest de rest van de te vervoeren zooi, koffers en backpacks op de bus en in het gangpad. Hierdoor werden we totaal ingebouwd in onze stoelen. Niet echt rustgevend met het oog op de veiligheid en niet echt practisch met het oog op de komende 22 uur. Lekkende verfbussen, zeurende Vietnamesen, geklauter over onze bagage en 22 uur later zijn we gelukkig wel helemaal veilig aangekomen in Savanakhet. (Opvallend blijft trouwens de aansluiting tussen bussen. In the middle of nowhere konden wij gelukkig na 18 uur overstappen op de gereedstaande vervolgbus).

Savannakhet - relax
Pakse - relax

Na het bezige Vietnam is het even een beetje een cultuurshock hier in Laos. Laos is 'relax' wat hier ongeveer hetzelfde betekend als 'er is hier niets te doen'. Met het oog op het Karma en de Buddistische grondslag hier, heeft hard werken niet echt heel veel zin. En komt stress of je 'ergens druk om maken' hier niet in het woordenboek voor! Ook telt Laos maar 6 miljoen inwoners! Dus ja... het is hier gewoon heel rustig!!

Vervolgens zijn we doorgereisd naar het uiterste zuiden; Si Phan Don. Hier weten ze het relaxen uitstekend te verkopen. Bungalowtjes met uitzicht op de 4000 eilandjes, een hangmatje, biertje, boekje en 'relax'! Heerlijk ontspannen, een dagje wezen fietsen naar een grote waterval en verder alleen maar genoten van de mooie natuur en het niksdoen. Thanx Marjolein G.

Uitgerust teruggereisd naar Pakse en op de slaapbus naar Vientiane. Heel bijzonder een bus met bedjes. Gelukkig niet vol geboekt, want het is gemaakt voor kleine Aziaatjes en niet voor grootlijvige Europeanen. En dus redelijk een paar uurtjes van de rit kunnen slapen.

En dus nu in Vientiane. De rustigste hoofdstad waar wij tot nu toe zijn geweest, hierbij vergeleken is Putten een wereldstad. Dus de drang naar enige actie en avontuur begint nu toch wel te komen. En dat gaan we zoeken in Vang Vieng. (nu alleen nog even hard hopen dat het weer nog een beetje meer gaat meewerken).

Liefs Mar en Jan